zoeken&ontdekken

Voor de beeldend kunstenaar is dat een eenzame zoektocht in een oerwoud van relaties met niet negeerbare pogingen van anderen op dit gebied.Hierbij richt Veenhof zich minder op het uitvinden van nieuwe technische hulpmiddelen alswel op problemen van vorm en kleur.

 

 

 

Collage en het vrouwelijk contour mogen hun diensten bewijzen, maar de tempera’s en oliën worden wél bij voorkeur door hem-zelf gemengd met als gevolg ondermeer fascinerende blauwen.Hoewel de schilderkunstig overtuigendste resultaten (en daar gaat het uiteindelijk om) een paar lyrische abstracten zijn, valt in het latere werk de poging op, het gedachtelijke (lineaire) te kombineren met het gevoelsmatige (handen-en voetenwerk als het ware in vlekken en veegsels van kleur).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De recalcitrantie van deze kunst is meer vrolijk dan tragisch, zodat een drieluik van vrouwen bijvoorbeeld zinnelijke levensvreugde uitdrukt als pendant van het oorspronkelijke, religieuze lijdensmotief.

De grote formaten passen bij een zekere uitbundigheid, hoewel we bij nadenken over het geziene heel wat schroom opmerken, al was het maar door het feit dat de overschildering van eerste opzet deze nooit geheel aan het oog onttrekt. Wie zich zo in de kaart laat kijken vertrouwt erop dat het wonder zich toch wel zal laten ontdekken.

 

 

 

De eventuele proef op de som is natuurlijk onze bewondering, die dit werk, mede gelet op de korte tijd waarin de boven globaal geschetste ontwikkeling zich voltrok, mijns inziens ruimschoots verdient.

 

 

Arjen Struik